Niezależnie od tego, czy używasz systemu Mac OS X, czy Linux, nauka tworzenia kopii zapasowych może pomóc Ci chronić Twój system. Najlepszym sposobem na to jest posiadanie wielu kopii ważnych plików i folderów. Pliki te mogą stać się niezwykle cenne, jeśli stracisz jeden lub więcej z nich. Aby chronić swoje dane, musisz regularnie tworzyć ich kopie zapasowe. Aby to zapewnić, wykonaj poniższe kroki. Tworzenie kopii zapasowych jest proste i pozwoli zapobiec utracie danych, jeśli popełnisz jeden błąd.
Aby kopie zapasowe były bardziej bezpieczne, możesz je zaszyfrować. Wystarczy zaszyfrować pliki, których nie chcesz stracić, a szyfrowanie AES 128-bitowe jest na ogół wystarczające. W przypadku bardziej zaawansowanych zastosowań można użyć szyfrowania AES 256-bit. Możesz zmienić ustawienia szyfrowania w oprogramowaniu do tworzenia kopii zapasowych, aby zapobiec starciom. Jeśli jednak trzeba zmienić historię kopii zapasowych, należy rozważyć zachowanie kilkudniowych plików. Przechowywanie wielu kopii zapasowych jest dobrym pomysłem, ponieważ pozwala zauważyć problemy w plikach, jeśli się pojawią.
Innym sposobem tworzenia kopii zapasowych jest wywołanie funkcji save-buffer. Funkcja ta tworzy kopię zapasową bieżącego bufora, ale musi być wywołana przed zapisaniem bufora. Kopie zapasowe przez zmianę nazwy lub kopiowanie zwracają komórkę cons o postaci (modes extra-list backupname). Nazwa kopii zapasowej jest nazwą pliku kopii zapasowej. Kopie zapasowe mogą być tymczasowe lub trwałe i są ważne dla bezpieczeństwa danych.
Niezależnie od sposobu korzystania z kopii zapasowych, istotne jest, aby chronić swoje dane przed nieoczekiwaną utratą lub błędami aplikacji. Oprócz wykonywania kopii zapasowych należy również rozważyć zapewnienie, że używasz technologii przyrostowego tworzenia kopii zapasowych. Technologia ta rejestruje zmiany i przelicza je w taki sposób, że pliki, których kopie zapasowe są aktualizowane, a to samo dotyczy wszystkich innych danych. Dzięki temu nie trzeba tworzyć wielu kopii tego samego pliku, co zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia błędów.
Tworzenie kopii zapasowych danych za pomocą programu rsync to kolejna opcja. W przypadku rsync można określić lokalizację plików kopii zapasowych za pomocą wzorca nazwy pliku. Podczas korzystania z programu rsync można określić liczbę wersji, które mają być zachowane, a także poziom rygorystyczności zadania tworzenia kopii zapasowej. Można również użyć skryptów do zautomatyzowania całego procesu. Można tworzyć indywidualne kopie zapasowe dla przestrzeni tabel, plików danych, plików kontrolnych i zarchiwizowanych dzienników.
Tworzenie obrazów dysków to kolejna opcja tworzenia kopii zapasowych danych. Ta opcja jest droższa, wymaga więcej miejsca na dysku i jest mniej wygodna. Pozwala jednak zaoszczędzić czas. Pełne kopie zapasowe są nadal bezpieczne i możliwe do wykorzystania, jeśli zdarzy się coś nieoczekiwanego. Oznacza to, że przyrostowe kopie zapasowe nie są tak niezawodne jak pełne. Zawsze mądrze jest mieć pełną kopię zapasową jako część strategii tworzenia kopii zapasowych. Musisz jednak upewnić się, że wykonujesz je regularnie.
Innym sposobem na przyspieszenie tworzenia kopii zapasowych jest użycie syntetycznych kopii zapasowych. Kopie syntetyczne zapisują dwie kopie pliku: początkową pełną kopię zapasową i kopię wszelkich dokonanych zmian. Jeśli coś pójdzie nie tak z kopią zapasową, przywrócenie pliku jest proste. Oprogramowanie utworzy nowy plik w oparciu o oryginalną pełną kopię zapasową i wszelkie wprowadzone zmiany. Jest to najlepszy sposób ochrony ważnych danych.
Podobne tematy na naszej stronie
